Omdat vele vrouwen te maken krijgen met seksueel grensoverschrijdend gedrag en omdat alle mannen dit moeten weten.
Seksuele intimidatie komt overal voor. Ook hier in ons eigen mooie Deventer zijn de verhalen legio. Raadsleden Eva Sipman (VVD) en Anne van der Meer (GroenLinks) verzamelden in hun eigen omgeving een aantal verhalen om dit te illustreren.
(klik op deze link naar ookikzweeg.nl om je ervaring te delen)
‘Ik was geraakt door het artikel in de Libelle, waarin redactieleden hun verhaal deden.. De situaties zijn zo herkenbaar’, vertelt Eva Sipman, ‘en toch blijft het gevoel dat het ver weg is.’ ‘Maar dat terwijl wij zelf ook vergelijkbare verhalen hebben’, voegt Anne van der Meer toe.
Zo ontstond het idee om Deventer verhalen te verzamelen. ‘Omdat het ook hier gebeurt, dicht bij huis. Alle vrouwen die we benaderd hebben, konden zo meerdere situaties opnoemen. Niet iedereen durfde het aan om haar verhaal openbaar te delen. Zelfs niet anoniem. Toch bang dat het misschien naar hen te herleiden is. Schaamte speelt een grote rol. Bij vrouwen leeft vaak het gevoel dat ze misschien zelf ook schuld hebben.’
De oplossing hebben Eva en Anne niet. ‘Bewustwording is stap één’, zegt Eva. ‘We moeten duidelijk maken dat een meisje of vrouw nooit verantwoordelijk is voor wat haar is aangedaan is’, voegt Anne daaraan toe. ‘We hopen dat meer vrouwen hun verhaal willen delen. Dat Deventenaren met elkaar in gesprek komen.’
Eva en Anne hebben zelf ook hun eigen ervaringen. Sipman: ‘Ik heb bijvoorbeeld een aantal keren na een avond op het stadhuis een zogenaamde ‘meefietser’ gehad. Dat is iemand die ziet dat je alleen fietst en dan besluit contact met je te leggen om je dan zogenaamd veilig thuis te brengen. Uiteraard begint de openingszin in de trant van “Hey lekker meisje, wat heb je mooie tieten” waardoor je ook echt zeker weet dat het niet gaat om een nobele daad. Ik heb mezelf aangeleerd om nee te zeggen en vervolgens maar te negeren en heel hard door te fietsen. Meestal krijg je na de nee nog wat opmerkingen als hoer, bitch of kutwijf naar je hoofd geslingerd. Gelukkig kan ik als het moet heel hard fietsen. Als het vaker gebeurt, vraag ik nog weleens een fractiegenoot om even met me mee te fietsen.’
‘Je ziet dat vrouwen zelden melding doen van grensoverschrijdend seksueel gedrag in de openbare ruimte, omdat ze bijvoorbeeld niet weten wie de dader is of omdat ze denken dat de politie toch niks doet’, zegt Anne, ‘maar dat betekent ook dat we niet weten hoe groot het probleem precies is. De politie kan dus ook niet preventief aanwezig kan zijn in gebieden waar dit vaker voorkomt. De neiging om het maar weg te wuiven is groot, want je wilt als vrouw liever geen slachtoffer voelen. Vrouwen zijn er wel heel goed in om elkaar te waarschuwen voor bepaalde plekken en om met elkaar bepaalde voorzorgsmaatregelen in te bouwen. ’
‘Laten we eerlijk zijn, ongewenste seksuele intimiteiten en grensoverschrijdend gedrag jegens vrouwen is geen vrouwenprobleem. Het is een probleem van de mannen die hun handen niet thuis kunnen/willen houden. We moeten onze jongeren leren dat je niet zomaar ongevraagd aan andermans lichaam mag zitten. Zolang het ‘stoer’ is om een vrouw zomaar uit het niets op de billen te tikken, moeten wij vrouwen onze verhalen en onze ervaringen blijven delen. Want grensoverschrijdend gedrag mag nooit normaal zijn’, besluiten Sipman en Van der Meer.